top of page

WYDANO DRUKIEM

1611

 

KJV

Historia przekładu Pisma Świętego, powszechnie znanego jako Biblia Króla Jakuba (KJV), rozpoczęła się w Anglii w 1603 roku, gdy po śmierci Elżbiety I, tron przejął jej kuzyn Jakub VI. Odziedziczone przez niego królestwo targane było konfliktami religijnymi. Aby rozwiązać te problemy, w styczniu 1604 roku zostało zwołane zgromadzenie, na które zaproszeni zostali biskupi, duchowni oraz profesorowie.

BIBLIA KRÓLA JAKUBA

 

W zgromadzeniu wziął udział purytanin John Reynolds, który poruszył króla słowami: „powinno powstać nowe tłumaczenie Biblii, ponieważ te, których mogliśmy używać za czasów Henryka VIII i Edwarda VI, były zdeprawowane i nie odpowiadały prawdzie oryginału”. Ku niezadowoleniu wysoko postawionych duchownych król zgodził się na taką propozycję. W wyniku tego rozpoczęto tłumaczenie całej biblii. Głównym założeniem nowego przekładu była jak największa zgodność z oryginałem hebrajskim i greckim. Tłumaczenie miało zostać wydrukowane, bez żadnych dodatkowych komentarzy na marginesach. W lipcu 1604 roku do pracy nad tekstem wyznaczono pięćdziesięciu czterech reprezentantów najważniejszych uczelni w kraju. Przez kolejne cztery lata tłumaczeniem zajmowały się uniwersytety w Cambridge, w Oksfordzie oraz w Westminsterze, w Londynie. 

ŹRÓDŁO TŁUMACZEŃ

 

Po zakończeniu pracy tłumaczenia całość została ponownie przejrzana
i przebadana przez dwóch tłumaczy – Milesa Smitha oraz Thomasa Bilsona. Ostateczną wersję opatrzyli przedmową Smitha. Biblię króla Jakuba po raz pierwszy wydrukowano w 1611 roku. Jej tłumacze budowali na mocnych stronach wcześniejszych angielskich przekładów, takich jak Biblia Tyndale`a, Biblia Matthew czy biblia Genewska. Żadnej innej księdze anglojęzyczny świat nie zawdzięcza równie wiele.

ZAMIAST BIBLIOGRAFII:

 

 

bottom of page