PIERWSZA 

 

Dla prostych ludzi oznaczało to brak możliwości czytania Biblii. W 1384 roku zakaz został złamany przez Jana Wiklifa, który zaprezentował angielski przekład łacińskiej Wulgaty. Oficjalna deklaracja kościoła z 1408 roku, the arundel`s constitutions, głosiła, że tłumaczenie pisma na język angielski –
a nawet posiadanie lub czytanie angielskiej kopii Biblii – będzie uznane za herezję i karane śmiercią. Podobnie było w Niemczech – tam też przekład Lutra rozpalił iskrę nadziei. Rozpoczęła się reformacja, która wpłynęła na całą Anglię i Europę. W walce o papieski albo królewski autorytet zmieniające się monarchie przerzucały władzę z wyznania katolickiego na protestanckie i z powrotem. 

TŁUMACZENIE NA JĘZYK ANGIELSKI

 

Podczas rządów królowej Elżbiety I, w 1578 roku Gregory Martin, jeden 
z pierwszych uczonych College`u Św. Jana na uniwersytecie w Oksfordzie 
i wykładowca hebrajskiego w Reims, rozpoczął starania o przetłumaczenie Wulgaty na język angielski. Przez następne cztery lata tłumaczył w tempie dwóch rozdziałów na dzień. Do 1582 roku każdy z rozdziałów został ponownie przejrzany przez Williama Allena, założyciela College`u Św. Jana. Tekst wydrukowano w ostatnich miesiącach 1582 roku. Prawdopodobnie tłumaczenie starego testamentu zostało zakończone mniej więcej w tym samym czasie, jednak z powodu braku funduszy wydano je dopiero w 1609 roku, w dwutomowej wersji. W całym stuleciu wydrukowano je tylko ten jeden raz, natomiast Nowy Testament wydano trzykrotnie –

w 1600, 1621 oraz w 1633 roku.